Herfst in de AWD

Deze zondag was een grauwe, bewolkte dag. De wolken hielden de mogelijke miezerregen echter vast, er was geen zuchtje wind en dus was het met een graad of 9 best lekker wandelen in de waterleidingduinen. En gelukkig kleurden berkenblad, duindoorn en kardinaalsmuts het landschap nog met warme tinten, hier en daar weerkaatst in de nagenoeg rimpelloze wateren. De rode snavels en hoge bruine kruinen van enkele krooneenden misstonden niet in dit palet.

Een spitser in de donkere kleuren van herfst en winter en de kramsvogels zijn ook weer present en doen zich te goed aan de bessen van meidoornstruiken.

Het is goed dat er nog veel mals gras is, zodat de damherten zich op krachten kunnen eten na de bronst, voor de winter invalt.

Een lichte vos kruiste ons pad, niet echt schuw, maar hij (zij) hield wel afstand, drukte zich op een lage plaats in het gras en bleef alert, maar ontspannen liggen.

Rond het vossenpunt liepen nog drie andere vossen, waaronder deze mooie, donkere vos met de schaduwpootjes, vol in de vacht. In de bosjes was er even een korte territoriumstrijd met een lichte vos van de andere kant, maar deze schermutseling werd snel en discreet tussen de duindoorns beslecht. Met een aantal mensen en een wat manipulatieve meneer eromheen, heb ik nooit zo'n behoefte om daar lang te blijven en laat het dan bij een paar snelle snapshots.

Op de terugweg leek het rond vier uur al te gaan schemeren, het werd wat mistig, maar nog steeds knalden de kleuren van berk en duindoorn eruit. Een solitaire eik, mooi maar heel bescheiden in kleur. Trilzwammen zijn misschien qua formaat bescheiden, van de kleur kan dat niet beweerd worden.