Het was heerlijk om na lange tijd weer eens een dagje in de Waterleidingduinen rond te dwalen. Het was een van die warme dagen met een licht windje, die de eerste weken van augustus kenmerkten. Heel anders dan op de 25e juli toen een zware storm over Nederland trok. Ik had al gelezen dat Panneland een flinke veeg uit de stormpan had gekregen en hoewel het meeste al was opgeruimd, waren de gevolgen her en der nog goed zichtbaar.
Vakantietijd, hoogseizoen, maar wat is het hier toch heerlijk rustig! En als je even van de gebaande paden afwijkt, kom je bijna helemaal niemand meer tegen. Lange tijd heb ik op het Eiland van Rolvers rondgezworven. De eerste ontmoeting was heel verrassend: een zandhagedis schoot voor me weg. Niet ver, maar wel dekking zoekend tussen de takjes en bladeren, waardoor een fatsoenlijke foto onmogelijk werd. Maar .... ik zou nog een keer verrast worden.
Niet door de herten, want die kom je altijd overal wel tegen. Maar dat wil niet zeggen dat ik er niet meer van genieten kan! Het waren vooral kleine groepjes van hindes met het jonge grut van dit jaar en spitsers die onder de bomen de schaduw opzochten. Een enkele bok, die de zon blijkbaar wel op prijs stelde, trof ik aan in een beschutte zandkuil. Mooi, dat fluwelige bastgewei.
Op het Zwarte Veld konden deze twee dieren maar geen rust vinden. Van hier naar daar op een drafje, alert, en dan weer gehaast verder of de andere kant op; het leek wel of er van alle kanten dreiging was. Maar wat dat dan wel zou moeten zijn, was mij volstrekt niet duidelijk. Er was eèn ander mens: een onderzoeker, bezig met het nemen van grondmonsters. Die was ook niet gevaarlijk.
De andere verrassing kwam ook niet van de vlinders, of het moest zijn dat ik er zo weinig heb gezien. Wel witjes overal, ook wel veel hooibeestjes en verder een enkel vuurvlindertje, een paar blauwtjes, eén dikkopje, éen parelmoervlinder en op een bepaalde plek een clubje argusvlinders. Dat is toch verrassend weinig op zo'n zonnige augustusdag.
Voor verrassende vogelontmoetingen en mooie foto's moet je natuurlijk ook niet midden op zo'n zonnige dag zijn.
Bij de plasjes in het Zwarte Veld zag ik verschillende vogels water drinken, maar ze zochten hun heil al snel hoger- en verderop. Een fitis was wat minder schuchter, jonge roodborsttapuiten en zwartkoppen waren druk in de weer in de stekelbosjes bij het kanaal, niet direkt de entourage voor een schitterende shot. Wel leuk om even bij stil te staan en gade te slaan.
Nee, de verrassing kwam opnieuw van een zandhagedis. Toen ik van het eiland kwam en nèt het klinkerpad opstapte, stak hij met een reuze vaartje recht de weg over naar het gras aan de overkant. En - heel voorzichtig - daar vond ik hem, half verstopt in het gras. En op een moment en een plaats waar ik het het minst verwacht had, maakte ik mijn eerste foto's van een zandhagedis!
Op de tweede foto vielen me de bruine bobbeltjes bij de poten op. Bij vergroten lijken me het teken. Die had ik niet direct verwacht bij een hagedis, maar een kijkje op het internet leerde dat dat heel normaal is.
Het was weer een heel fijn dagje in de Waterleidingduinen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten