vrijdag 20 juni 2014

Tuinplezier



Al enige jaren is de grote bonte specht een regelmatige bezoeker van onze tuinen en voederplaatsen. Ze zullen ergens in de buurt ook een nestholte hebben. In mei kwamen ze zich dagelijks tegoed doen aan de laatste vetblokresten. Zelfs door het gaas heen werd het vet met brokken losgepikt en naar binnen geschrokt. Later liet ook de jonge specht zich zien. Nu is het juni en ik hoor of zie de spechten al enige weken niet meer. Zaad en vet is op en er is voldoende voedsel voor hen in de natuur. De foto's zijn door het raam heen genomen, want als ik de deur voorzichtig opendeed of open liet staan, waren de dieren al snel gevlogen.



Ook de mussen waren weer goed vertegenwoordigd, soms zaten er wel 20 mussen in en om de zaadkorf, op de pergola of in het boompje op hun beurt wachtend. Deze drukte is inmiddels ook wat afgenomen. Straks, in augustus, zullen ze met hun tweede leg wel weer massaal op onze broodkruimteltjes en -zaadjes afkomen. Altijd gezellig.


Rond de wisseling van de maanden hadden we nog een vaste gast aan tafel. Alleen was dit kauwtje nog geheel afhankelijk van zijn ouders. Die lieten vaak heel lang op zich wachten en dan hipte die van de ene naar de andere stoel (want vliegen wilde nog niet echt lukken) en gaf af en toe een klaaglijke schreeuw als om te roepen waar blijf je nou.


Een volgende dag was het beestje op de een of andere manier dichter bij ons huis geraakt, zat zelfs een poos vlak voor ons raam. Almaar op de uitkijk, roepend, en als pa of ma in de buurt kwam opgewonden met de vleugels klappend. Maar die aarzelden en gingen er soms weer vandoor, het jong in de steek latend, misschien omdat het te dicht bij het huis was. Het was prachtig weer, maar ik heb later de deuren maar dicht gedaan om de vogels gerust te stellen en het jong een kans te geven. Het was een beetje hulpeloos en zielig geval en we weten niet of hij het gehaald heeft in deze kattenrijke buurt.





Binnenshuis viel er ook nog wel wat te beleven, want hoog op de muur heeft een poosje dit mooie vlindertje gebivakkeerd. Het was even zoeken op vlindernet, maar ik denk dat het een bonte brandnetelroller (Anania hortulata) is, een microvlinder.


Veel kleiner dan de brandnetelroller was dit minuscule motje:


Het lijken wel veerpennen die de vleugels vormen, heel fijn en prachtig om te zien. Waaiermot (Alucita hexadactyla) doet het uiterlijk wel eer aan. Wordt ook wel Kamperfoeliebloesemmot genoemd en naast deze deur staat inderdaad een kamperfoelie. Dus....klopt al een bus, lijkt me.


dinsdag 17 juni 2014

Ronzon Ardennen: Arboretum Robert Lenoir


De oude watermolen van Bardonwez stamt oorspronkelijk uit de 17e eeuw, was in gebruik als korenmolen. Het houten rad is later vervangen door een turbine, maar inmiddels is de molen volledig gerenoveerd. Wat meer informatie vond ik op de website http://www.molenechos.org/molen.php?AdvSearch=1137


Het arboretum bij Ronzon/Rendeux ligt naast de watermolen van Bardonwez, die wordt gevoed door een kanaal van de Ourthe dat door het arboretum loopt. Eind jaren 30 van de vorige eeuw verwierf Robert Lenoir de watermolen en begon met de aanplant van het arboretum. Het resultaat nu is een arboretum met duizenden verschillende soorten bomen, struiken en planten van over de hele wereld, waarvan een aantal zeer zeldzaam. Het wordt het belangrijkste arboretum van Wallonië of zelfs België genoemd en maakt tegenwoordig deel uit van het Waals burgerlijk erfgoed. De collectie wordt nog steeds uitgebreid.


Over het algemeen heeft het arboretum een keurig, parkachtig karakter, maar op sommige plaatsen, zowel in aanleg als ook bij de oevers van de Ourthe,  is het heel natuurlijk en losjes met een wilde, inheemse vegetatie. De lijsterbes- (sorbus) en kardinaalsmutsfamilies (euonymus) worden als referentiecollecties genoemd. Maar er zijn ook vele rhododendrons en esdoornsoorten bijvoorbeeld.

Landkaartje

In het natuurlijke gedeelte rechts van de (open, gratis) entree, langs de Ourthe en wat zijstroompjes, ontdekten we kramsvogels met jongen. Kramsvogels associeer ik altijd met een koude winter in Nederland, maar hier zijn het blijkbaar broedvogels. Tenzij....ik ernaast zit en dit geen kramsvogels zijn.....? Het maakt niet uit, het was mooi om de vogels en hun jongen een tijdje te observeren. We konden achter een kleine wal vrij dichtbij kruipen. Later zagen we er ook een buiten het park, langs de kant van het weggetje, in de zon.





Eigenlijk ben ik niet zo'n liefhebber van rhododendrons als ze in combinaties van kleuren staan zoals oranje, roze en rood. 


De kleurenpracht kan ook te overweldigend zijn. Maar in wat terughoudender kleurencombi's of solitair, of met zachte tinten tussen het donkergroene blad oplichtend in de schaduw, kunnen deze struiken ook weer prachtig zijn.





We troffen vele esdoornsoorten (Acer) aan, de een nog mooier dan de ander. En dan is een oranje rhododendron samen met een roodbladige esdoorn, gevangen in één oogopslag, toch prachtig!







We troffen een prachtig seizoen om dit arboretum te bezoeken: er bloeide zo véél! Seringen en mooie magnolia's en ergens in de schaduw langs het kanaal boog een viburnum, zwaar onder een overvloed aan witte bloemen, over het water.  En tegenover al deze uitbundige pracht, stonden de bescheiden, maar o zo fraaie bloemetjes van Euonymus. De paars bloeiende kardinaalsmuts kom ik overal in de Nederlandse bossen en duinen tegen, maar de groengele bloemschermen van Euonymus Myrlanthus waren nieuw voor mij en de Euonymus Cornutus vond ik echt een schoonheid, klein en fijn en prachtig van kleur!

Euonymus Myrlanthus

Euonymus Cornutus




Boven: langs de Ourthe, onder: een heel natuurlijk begroeid stroompje in het park.




Stroomversnelling in de Ourthe, aan het einde van het arboretum-eiland en een heerlijk hangplekje in de zon. Aan de overkant blauwflitste een ijsvogel voorbij.


Viburnum Plicatum (Japanse sneeuwbal)


Sequoia
Tegen de verwachting in was het heerlijk rustig in het park op deze zonnige zondagmorgen. Na al deze bloemenpracht hebben we nog een poosje heerlijk gerelaxed bij onze boomhut voordat we later in de middag naar Maastricht terugreden om verslag te doen van ons boomhutweekend. Het was mooi geweest.







maandag 16 juni 2014

Wandeling Ronzon - Rendeux, Belgische Ardennen


Het was een zonnige zaterdagmorgen en na een heerlijk ontbijtje op onze veranda en wat versinkopen in het dorp, hebben we op aanwijzing van onze gastheer vanaf de camping een rondwandeling gemaakt door de bossen en velden in de omgeving. De foto's spreken voor zich. Loof- en dennenbossen, afgewisseld met open (gekapte) delen en zonnige weiden, waar dikwijls paarden graasden. La Golette is een gehucht (tussen Ronzon en Rendeux) met een grote manege annex hotel/restaurant, waar we op het terras van een vers kopje koffie hebben genoten.




Bont Zandoogje
 

De vogeltjes floten er lustig op los, maar lieten zich gewoonlijk niet gemakkelijk fotograferen, hoog in de bomen en tussen het blad. Des te leuker was het toen Rob een kruisbek op de grond ontdekte. Hij was op een waterplasje afgekomen. Ik had het vrouwtje op een hoger niveau in het vizier gekregen, maar even later voegde zij zich bij het mannetje om zich te laven. Heel voorzichtig konden wij stapje voor stapje dichterbij komen en foto's nemen zonder dat ze wegvlogen.
 Prachtige kleuren heeft het mannetje en de dame is mooi gestreept. Typisch ook hoe ze plat op de poten rusten om te drinken. Mooi moment!








Haut Rendeux


Restaurant Au Comte d'Harscamp: op advies van Jean-Pierre hebben we hier 's avonds gegeten: sfeervol en heel lekker. Maar nu wandelden we er nog even aan voorbij... langs het stroompje, langs het kasteel en staken we de weg (N833) over om naar de Ourthe en de Moulin de Bardonwez te lopen. Daar langs het water was het heerlijk om een poosje te relaxen en wat vogeltjes te spotten. Veel witte kwikstaarten bij het water, maar ook grauwe vliegenvangers en enkele putters.

 






Vanaf de brug keken we uit over de Ourthe. Aan de overkant is de molen en het Arboretum. We zijn daar kort geweest met het plan om daarvoor op zondagmorgen wat meer tijd uit te trekken.



We hebben de dag heel prettig afgesloten bij de Comte d'Harscamp. Het is een heel sfeervol restaurant, een oud gerechtsgebouw, waar je van de bovenetage fijn kunt meegenieten met wat er beneden gebeurt. Maar niet dan nadat je zelf je wijn hebt uitgezocht in de wijnkelder. Leuk en lekker dus!