14 juni: AWD Amsterdamse Waterleidingduinen

Tussen alle druildagen door is er soms ineens weer een prachtige zonnedag. Deze donderdagmiddag waren we in de gelegenheid nog een keer naar AWD te gaan om onze route van afgelopen zondag min of meer te herhalen. Even van het pad afwijken en dwars door de Donderhoek lopen is altijd leuk. De grassen staan hoog nu en verschillende vlinders als bruin zandoogje en dikkopje kwamen we tegen, maar ook een gestreepte goudspanner. 

Ook door het veld tussen het Eiland van Rolvers en de Strandweg is leuker struinen dan over het pad. Nog eens genieten van de bloeiende schapenzuring, zo mooi rood. Veel vogels als boompiepers, vinken, mezen en kwikstaartjes bevolken de meidoorns, bloeiende vlier en andere struiken en bomen.

Rechtdoor staken we het Van Lennepkanaal over. Aan de overkant van dat kanaaltje zat een Grauwe klauwier hoog in een meidoorn te zingen en hoefde nooit lang op antwoord te wachten. Op de kop van het Schusterkanaal is het prima toeven met een broodje. Van wandelen krijg je trek tenslotte!
Bij de inlaat stikte het van de visjes en een stukje verder aan de oever krioelde het van de kikkervisjes.
Er schijnen minimaal vijf vissoorten permanent in de wateren van de AWD te kunnen leven. Best veel voor zo'n voedselarme omgeving.

Bij het vossenkruispunt kwamen we onze scharminkelige rugzakvos weer tegen, maar even verderop langs de Strandweg kwam ons nog een ander exemplaar tegemoet. Die zag er gelukkig beter uit.

Tijdens onze wandeling hebben we heel veel libellen gezien. Buitengewoon veel of normaal? Geen idee. In ieder geval niet verkeerd, want we hebben ook regelmatig boomvalken in de wijde omgeving gezien en die jagen in de lucht op libellen. Met succes!

Als je bij de Duizendmeterweg rechts naar beneden loopt, kom je in een valleitje met een watertje. Daar zitten ook veel vogels, in de struiken en bomen aan de overkant en rond het water: veel blauwborsten en   kneutjes o.a. Het is heel aangenaam om daar een poosje te zitten en een waar vogelfeestje.

We volgden de kronkelweg door het Klein Zwarteveld naar het Groot Zwarteveld. Onderweg tetterden en zongen veel vogels, niet altijd gemakkelijk te onderscheiden in de stekelbosjes en struiken. Opvallend veel van deze vlinders hebben we in deze hoek van de duinen gezien. Voorlopig denk ik dat we hier met de kleine parelmoervlinder te maken hebben. Ter hoogte van het Ruigeveld kruiste niet alleen een damhert met kalf ons pad, maar ook een jonge vos. Mooi!

Het Oosterveld vind ik altijd leuk om te doorkruisen richting Panneland. Je ziet er vrijwel altijd herten en er zijn veel vogels en naar gelang de tijd van het jaar, paddestoelen.

Drie koppies boven een blauw veld van slangekruid. Geen photoshopping: hoewel ik op ruime afstand was, zochten ze hun heil al snel ergens anders:

Meer foto's van de AWD, klik op de foto:

Jac.P. Thijssepark Amstelveen

 Zondag werd plots een stralende en warme dag. Een wandeling door de Braak, het Landwehrparkje aan de Amsterdamseweg en het Jac.P.Thijssepark. Op de Emmakade riep een jonge Grote Bonte Specht in zijn holletje in de oude wilg. Het park is prachtig nu.

9 juni: winderige wandeling in de Waterleidingduinen

Voor deze zaterdagmiddag hadden we een wandeling met logees in de AWD in de planning. Het geluk was weer met ons: de stevige regenbuien van die ochtend trokken tegen de middag weg en zo restten slechts zware bewolking en een stevige bries. Het was koud genoeg om een winterjas aan te trekken, maar dat mocht de pret niet drukken. Door deze weersomstandigheden was het uitermate rustig in de duinen. Een enkeling rond Panneland en wat renners op het verharde pad naar zee, verder kwamen we geen kip tegen. Langs het kanaal bij het Eiland van Rovers liepen we, waar de velden rood van de zuring (schapenzuring?) kleurden. Een damhert keek ons verrast aan. Deze dag zouden we overal tijdens onze wandeling damherten tegenkomen en hier is het eerder uitzondering dan regel als dat niet zo is.

Bij het kruispunt van het Schusterkanaal vertelden we onze gasten van de vos die we hier deze winter samen met vele anderen hadden gezien. Nu was het er ongekend stil. Rob grapte dat hij de vos even zou roepen en gaf een fluitje. Tot onze stomme verbazing kwam daar de rugzakvos aangedrenteld! Grote hilariteit natuurlijk. Maar het beestje zag er niet zo florisant uit. Even later trok grote consternatie onder de merels en vinken onze aandacht en jawel: onze vos had een merel in de bek, maar was weinig rust gegund om deze te verschalken!

Ons besluit om naar zee door te lopen leidde ons over de Duizendmeterweg. Voor ons was dit gebied ook nieuw. Hoe gemakkelijk kun je dieren niet zien.
 ....maar met een paar momenten geduld, blijken er drie mooie mannen verscholen in de vallei.

 Op het strand was het zo stil dat je in je eigen voetspoor terug kon keren. Voor kitesurfers waren deze wind en golven een gewilde uitdaging.

Een kneutje streek vlak voor ons neer op het duin. Hans Dorresteijn zou er jaloers op kunnen zijn.
Zoveel kleuren groen, dat kun je zelf niet bedenken. Prachtig!

Overal kwamen we damherten tegen en bij het Klein Zwarteveld stonden we plotsklaps ook weer oog in oog met vossen. Deze waren wel schuw en gingen er meteen vandoor.

Meer foto's, klik op de foto onder:

Tuinplezier: jonge heggemussen en uitbundige rozen