zondag 27 november 2011

4 november: nog een Amsterdamse Boswandelingetje

De Japanse bloesemtuin in herfsttooi, zeker zo mooi als het voorjaar


Inktzwammen in verschillende stadia.
Jonge inktzwammen zijn wit en naar ik gelezen heb, op dat moment eetbaar. Niet meer doen als ze eenmaal gaan verkleuren. Dat begint bij de randen, die zwart worden en gaan opkrullen tot er weinig wits meer over is aan deze paddenstoel. Ik vond het de moeite waard om er eens voor op de knieĆ«n te gaan en van dichtbij te bekijken: hartstikke mooi!












Het beukenblad lag duimendik onder de bomen en dan loop je er zo gemakkelijk aan voorbij:


Niet alleen paddenstoelen staan verdekt opgesteld. Gelukkig zijn vinken heel beweeglijk, anders zou je hen niet ontdekken tussen het gebladerte.






 Je weet natuurlijk wel beter, maar op het oog lijken paddenstoelen soms bijna aan de boom geplakt. Op deze omgevallen boomstam is goed te zien hoe deze zich uit de berkenstam door de bast als het ware heenperst. Een jonge krachtpatser, wiens soortnaam ik nog moet opzoeken.



 
                                                 Ik kan nooit nalaten even stil te staan bij deze wilgen.
                                                 Alleen al de stammen met die stoere schorsstructuren zijn zo prachtig.

23 oktober: Amsterdamse Bos, Oeverlanden De Poel

Zondagmorgen en prachtig weer voor een wandeling. We willen in de omgeving blijven en dan heeft de Poel met zijn mooie oeverlanden altijd wel aantrekkingskracht. Achter de camping langs door het gebied van de Schotse hooglanders weer richting Poel terug. Welk bos is niet mooi, getooid in herfstinten?














Geliefde plekjes in Amstelveen


Langs de Museumspoorbaan liggen van oudsher allerlei volkstuintjes. Deze moeten nu verdwijnen, omdat er vanaf het Broersepark naar de Braak ecologische oevers met een voetpad aangelegd gaan worden.
Veel hobbytuinders hebben hier al jarenlang met veel plezier getuinierd en het is dan ook tot hun grote verdriet dat zij hun tuinen in november hebben moeten ontruimen. De bloemen/groententuin op de foto kent om andere redenen zijn laatste dagen en zal (denk ik) niet tot de ecologische structuur gaan behoren omdat deze grond particulier terrein is, behorend bij het spoorhuis.
Ik heb geprobeerd op de website van de gemeente naar toegankelijke achtergrondinformatie te zoeken over de plannen, maar zoals vaker, liep ik hier helemaal vast: zoeken als naar een speld in een hooiberg. Slechte website. Via Google vond ik wel van de VNG een Stedelijk Waterplan van de gemeente Amstelveen, een goed leesbaar stuk met veel interessante informatie over het totale waterbeheer in de gemeente.
Dichtbij.nl en Amstelveen.blog kunnen het onderwerp blijkbaar niet aan, want mijn internet loopt er compleet op vast, ook bij herhaalde pogingen.
Ik denk er het mijne van en hoop maar dat we er iets waardevols voor terugkrijgen, waar we allemaal van kunnen genieten en profiteren.

donderdag 24 november 2011

Licht en luchten

We lieten Zutphen achter ons. Over de brug over de IJssel sloegen we rechtsaf. Via de Vliegendijk, de Hanzeroute en de IJsselstraat reden we naar de Rijksweg en de snelweg.
Aan het eind van de Hanzeroute hebben we vanaf de dijk uitgekeken over het laag liggende land, waar een fascinerend spel van licht en donker het landschap intense kleuren verleende. Boven de populieren in de verte bliksemde het af en toe heftig. Aan de andere kant scheen nog de zon, waardoor het gras bijna onnatuurlijk groen kleurde.




Eenmaal op de snelweg ging het steeds harder regenen en op de radio hoorden we hoe in Zuid-Holland de wateroverlast die dag zo hevig was geweest dat er wegen voor afgesloten waren. Wat hebben we toch weer ontzettend geboft!

Zutphen

Ons volgende doel was Zutphen. De auto lieten we op een parkeerterrein buiten de binnenstad achter en



langs de oude stadsmuur en door de poort liepen we de stad binnen.
Een leuke site met de geschiedenis en allerlei informatie over Zutphen is Kijk op Zutphen.
De Dominicaner Broederenkerk heeft een goede herbestemming gekregen als bibliotheek, die trots kan zijn op deze bijzondere huisvesting met zijn prachtig beschilderde gewelven.
  
 












De zon scheen nog steeds, maar de lucht werd donkerder en dreigender. In de verte rommelde een donder.
Ook onze maag begon te rommelen: goed moment om ergens een hapje te gaan lunchen. Onze timing was perfect. We doken een lunchroom ergens op een hoekje binnen en we hadden onze broodjes nog maar nauwelijks besteld toen de bui losbarstte, met hagel en al.
Later werd het gelukkig weer droog en hebben we onze wandeling voortgezet, maar de zon zouden we niet meer te zien krijgen.
Een gevel is niet de eerste plaats waar je een boek verwacht en dan nog eentje met zo'n intrigerende opdruk. KijkopZutphen bood naderhand het antwoord: ‘Letter Op’ verwijst direct naar de letter op het boek, en het feit dat het boek scheef ligt en dreigt te vallen: Let er Op! Indirect is het boek een verwijzing naar de kloosterbibliotheek die tot de Reformatie (tot 1591) in dit klooster aanwezig was. Dit 15e-eeuwse huis maakt deel uit van het gerestaureerde Agnietenklooster of ‘Adamanshuis", een van de zes vrouwenkloosters in middeleeuws Zutphen.


Aan de andere kant van de straat trok de poort naar de Oude Bornhof de aandacht. Deze geeft toegang tot een mooi hof. Het grote gele huis Borro met de mooie klok is nog steeds alleen ten behoeve van ouderen. De overige woningen zijn tegenwoordig voor iedereen te huur.

 
 
















Else, van MaĆÆtĆ© Duval





Wilden we nog een beetje voor de files thuis geraken, moesten we Zutphen tijdig verlaten. Helaas behoorde een rondleiding door de Librije in de Walburgiskerk daardoor niet meer tot de mogelijkheden. Dit was de laatste week dat deze plaatsvonden. Met Pasen worden de rondleidingen weer hervat. Een goede reden om volgend jaar weer eens in deze contreien terug te keren!