De laatste middag van maart in Panneland

Het was een heel poosje geleden dat ik in Panneland was geweest, maar deze middag was te mooi om te laten lopen. Dus ging ik lopen. In Panneland. Een jas was overbodig en zelfs de trui kon uit.

Vanuit de hoger gelegen duinen bereikte ik de kop van het Oosterkanaal en het duurde even voor ik doorhad dat het kikkers waren die ik beneden hoorde en zag. Dus ik ben zo ver mogelijk afgedaald en ben er op een droog zanderig plekje eens rustig voor gaan zitten. Van alle kanten van de modderoevers beneden me kwamen de kikkers naar het water om te paren.

In het water, tussen de waterplanten, in de modder, in poeltjes en onder boomstammen kwaakten de kikkers met bolle wangen en deden waarvoor ze gekomen waren. Aanvankelijk wist ik niet goed met welke soort ik te maken had, omdat de meeste er vooral grijskleurig uitzagen, met een vrij gladde huid. Maar het blijkt hier toch om de Bruine Kikker te gaan. Nou, het was in ieder geval feest in de vijver.

Terwijl ik daar rustig zat, legden verschillende vogels hun schroom af en kwamen dichterbij een kijkje nemen. Heel gewoon, die vinken, je komt ze altijd en overal tegen. Maar zo'n mannetje met z'n mooie kleurtjes blijft toch ook een genoegen om naar te kijken! Groenlingen zijn ook mooi van kleur, maar ze maken op mij altijd een beetje chagrijnige indruk met die donkere ogen boven die vrij zware snavel.

Helaas kon ik niet dichterbij en op ooghoogte komen, want onder me was het een modderpoel waarin ik flink zou wegzakken. Toen ik er een poosje stil zat, kwamen ook de kikkers dichterbij en dan is het toch ook mooi om zo op ze neer te kijken, terwijl ze door het heldere water zwemmen.

Het doel duidelijk voor ogen en niet gedraald. Klaar is Kees en weg is ie weer!

Ik had dit nog nooit zo massaal meegemaakt en vond het een leuke belevenis.

Een pimpelmees kwam ook even poolshoogte nemen.

Weer verder aan de wandel.

Overal waren groepjes damherten, meestal rustend in de beschutting van de bomen, voornamelijk vrouwtjes en jonge dieren....

... een enkele jongeman en een spitser ....

in de schaduw van de bomen ...

of juist profiterend van de warmte van de zon ...

Een roodborsttapuit liet zich redelijk benaderen,

maar de kneutjes vlogen weg van hun hoge uitkijkpunt zodra ze me te dichtbij vonden komen.

Lenteduinen

En na zo'n tijd niet te zijn geweest, waren die hertjes toch ook weer zo leuk, met stip, zonder stip in donkere wintervacht. Vooruit maar, even poseren voor de foto.

Bij de ingang van Panneland staan kastanjebomen, op z'n mooist nu de knoppen op uitkomen staan, glanzend en kleverig vol prachtige bladweefsels.
En zelfs op de parkeerplaats is het mooi.